Druty Kirschnera są kluczowym elementem stosowanym w ortopedii i traumatologii do stabilizacji złamań oraz zespolenia kości. Można je podzielić według różnych kryteriów.
Podział ze względu na średnicę:
- Cienkie (0,5 mm – 1,2 mm) – używane do stabilizacji małych kości, np. paliczków dłoni i stóp.
- Średnie (1,5 mm – 2,0 mm) – stosowane w większości zabiegów ortopedycznych.
- Grube (2,5 mm i więcej) – wykorzystywane w stabilizacji większych kości, np. kości udowej czy
Ze względu na materiał wykonania Druty Kirschnera podzielić możemy na:
- Druty Kirschnera ze stali nierdzewnej chirurgicznej:
Najczęściej stosowane, ze względu na wysoką odporność na korozję i biokompatybilność. - Druty Kirschnera ze stopów tytanu:
Lżejsze, bardziej elastyczne i lepiej tolerowane przez organizm, stosowane w przypadku alergii na stal. - Druty Kirschnera z powłoką antybakteryjną:
Pokryte materiałem redukującym ryzyko zakażeń, co jest szczególnie ważne w zabiegach wymagających długotrwałego użytkowania drutu.
Podział ze względu na sposób sterylizacji
- Sterylne (gotowe do użycia) – pakowane w sterylnych opakowaniach, co eliminuje konieczność sterylizacji przed zabiegiem.
- Niesterylne (do sterylizacji przed użyciem) – wymagają sterylizacji przed zastosowaniem w zabiegu chirurgicznym.
Podstawowe zalety drutów Kirschnera
- Precyzja i łatwość aplikacji.
- Uniwersalność – szeroki zakres zastosowań w różnych dziedzinach chirurgii.
- Minimalna inwazyjność przy stabilizacji tkanek kostnych.
- Wysoka wytrzymałość mechaniczna przy niewielkich rozmiarach.
- Możliwość usunięcia po zakończeniu leczenia lub pozostawienia jako stabilizatora.
