Igły sekcyjne (post mortem), autopsyjne

Igły sekcyjne

Igły sekcyjne (post mortem), nazywane również igłami autopsyjnymi, to specjalistyczne narzędzia wykorzystywane w medycynie sądowej oraz podczas sekcji zwłok, w tym w pracach prosektoryjnych. Służą one przede wszystkim do zszywania ciała po zakończonych czynnościach sekcyjnych. Choć ich zastosowanie nie dotyczy żywego pacjenta, ich jakość, wytrzymałość oraz ergonomia odgrywają istotną rolę w zachowaniu standardów pracy i estetyki wykonania.

Igły te cechują się znacząco większymi rozmiarami niż klasyczne igły chirurgiczne. Ich długość i masywna budowa pozwalają na łatwe penetrowanie tkanek pośmiertnych, które są mniej elastyczne i bardziej oporne na przebicie. Najczęściej mają one wyraźnie zakrzywiony, półkolisty lub trójkątny kształt, co ułatwia prowadzenie igły przez duże powierzchnie skóry i mięśni. Końcówka igły jest zwykle ostro zakończona, a trzonek grubszy, co zapewnia lepszy chwyt i kontrolę podczas zszywania.

Igły sekcyjne są zazwyczaj wykonane z odpornej na korozję stali nierdzewnej, co pozwala na ich wielokrotne użycie po odpowiedniej sterylizacji. W przypadku igieł jednorazowych – choć rzadziej stosowanych – zachowana jest wysoka jakość i wytrzymałość materiałowa.

Użycie igieł autopsyjnych dotyczy głównie zamykania ran sekcyjnych, najczęściej cięcia głównego (od mostka przez brzuch do spojenia łonowego), ale także ran wykonywanych podczas badania narządów wewnętrznych, głowy czy kończyn. Igły te współpracują zwykle z grubymi nićmi sekcyjnymi, takimi jak sznury lniane, polipropylenowe lub inne nici syntetyczne.