Druty Kirschnera
Druty Kirschnera – (ang. Kirschner wires, w skrócie druty K) – to cienkie, stalowe druty ortopedyczne stosowane do tymczasowej lub trwałej stabilizacji złamań kości oraz innych procedur chirurgii ortopedycznej i traumatologicznej. Wprowadzane są przez skórę bezpośrednio do kości, najczęściej w procedurach małoinwazyjnych. Stosuje się je m.in. do unieruchamiania drobnych złamań, repozycji odłamów kostnych, stabilizacji stawów oraz w leczeniu urazów u dzieci.
Zostały opracowane przez niemieckiego chirurga Martina Kirschnera w 1909 roku i do dziś stanowią jedno z podstawowych narzędzi stosowanych w ortopedii.